De ‘War on Drugs’ is dood. Hij is passé, pleiten, permanent onder de zoden. Zelfs hardliners in de strijd tegen drugscriminaliteit durven hun vingers er niet meer aan te branden. Betekent dat een ommezwaai in beleid? Helaas niet. Het beestje heeft alleen een ander naampje gekregen en een nieuwe drugswet maakt zijn opwachting.
In de hele wereld lijkt de War on Drugs op zijn retour. In Colombia kwam dit jaar een president aan de macht die openlijk zei dat de oorlog mislukt was. In allerlei landen wordt de legalisering van (op zijn minst) wiet in de stijgers gezet. En ook in Nederland is de War on Drugs niet meer ‘bon ton’. ‘Ik ben zelf niet bezig met een oorlog tegen drugs,’ verdedigde minister van Justitie en Veiligheid Dilan Yeşilgöz zich laatst in de Tweede Kamer. ‘Ik ben bezig met een flinke strijd tegen drugscriminelen en die ben ik van plan om te winnen ook.’
Wat klinkt dat sympathiek. Blijkbaar is het frame van de ‘War on Drugs’ inmiddels zo in het gedrang geraakt dat Yeşilgöz daar niet op kan terugvallen. Alleen jammer dat ze niets verandert aan haar repressieve beleid.
Telkens hetzelfde liedje
Want het kabinet gaat gewoon verder waar het vorige kabinet gebleven was. In juni was Yeşilgöz nog stellig dat ze de strijd wilde aanbinden met drugsterreur, echt de beuk erin gooien, want ‘de politiek is te naïef geweest’. Deze week herhaalde ze nog eens dat ‘een ieder die zegt dat legaliseren de oplossing is (…) totaal naïef is.’ Yeşilgöz heeft geen tijd voor deze ‘filosofische discussie’.
'Nu gaat écht de beuk erin - waar hebben we dat eerder gehoord?'
Waar hebben we dat eerder gehoord? Oh ja, bij haar voorganger Ferd Grapperhaus: ‘onze inzet (is) vaak te naïef, te incidenteel en te versnipperd is geweest’. Grapperhaus zette een nieuw team op dat de boel eens flink zou opschudden, hij zou écht de beuk erin gooien. Resultaat: veel geld verspild, niet één drugscrimineel opgespoord.
‘Wie is er nou naïef?’ vroegen wij ons al eerder af. Zoals bij de opvolging van de ene ondemocratische heerser door de andere lijkt de politiek vrolijk uit te roepen: ‘De War on Drugs is dood. Leve de War on Drugs!’
De nieuwe drugswet
De nieuwste episode in de voortslepende drugsoorlog brengt ook een nieuw dieptepunt: de Tweede Kamer beslist binnenkort over een ‘stofgroepenverbod’. Hiermee worden preventief drie ‘verdachte’ chemische structuren verboden, zonder dat is onderzocht of deze wel schadelijk zijn of zelfs maar psychoactieve eigenschappen hebben. De regering noemt het een ‘aanvulling’ op de Opiumwet, maar in feite is het een heel nieuwe vorm van repressie. Daarom hebben wij het liever over ‘de nieuwe drugswet’.
'De nieuwe drugswet is een heel nieuwe vorm van repressie'
De nieuwe drugswet staat op gespannen voet met de rechtsstaat. Voortaan geen verbod na onderzoek, maar verbieden ‘voor de zekerheid’. De nieuwe drugswet legt de wettelijke bewijslast naast zich neer en zet daarmee de deur open naar willekeur. Want als je de schadelijkheid of werking niet meer hoeft te bewijzen, waar ligt dan de grens voor het volgende verbod?
Wordt vervolgd
Wet-technisch is de nieuwe drugswet dus al gevaarlijk, maar er zijn nog veel meer redenen waarom de nieuwe drugswet een slecht idee is. Daar zullen we in de komende weken verder over bloggen, met de hulp van experts op dit gebied. Want als we de politici nu wakker schudden, kunnen we de wet nog tegenhouden!
One Comment