Reguleren van drugs heeft de toekomst. Maar hoe ziet die toekomst eruit? Verbieden werkt niet: de doelen van minder gebruik, minder drugshandel en minder criminaliteit worden niet gehaald. Sterker nog, verbieden heeft het tegengestelde effect. Maar alles vrijgeven en vervolgens volledig aan de markt overlaten werkt ook niet: reclames en brede beschikbaarheid zorgen net zo goed voor problemen. De sweet spot zit in het midden. Daar waar het drugsbeleid een glimlach op je gezicht tovert.
De gulden middenweg
Stichting Drugsbeleid pleit al 25 jaar voor strenge regulering van drugs. Met één heldere grafiek maken ze duidelijk wat ze willen: niet verbieden en niet vrijgeven, maar iets ertussenin. De gulden middenweg. Wij noemen hem ‘de glimlach van het drugsbeleid’, want wij worden hier blij van.
Door streng te reguleren kunnen we voorlichting geven en toezicht houden op de productie en kwaliteit van drugs. We beschermen het milieu tegen illegale dumpingen en kunnen onze politiecapaciteit veel effectiever inzetten. En met de extra belastingopbrengsten kunnen we nog veel meer doen.
De glimlach van het drugsbeleid
(c) Stichting Drugsbeleid
Reguleren, maar hoe dan?
Hoe die regulering er precies uit gaat zien? Er is van alles mogelijk! De Denktank MDMA-beleid onderzocht het effect van 95 mogelijke maatregelen voor XTC op 6 verschillende thema’s. Wat doet een coffeeshopmodel bijvoorbeeld voor de mate van gebruik en de gezondheid? Welk effect heeft repressie op de economie en het milieu? En wat doet een speciaal X-shopmodel met strenge regulering met de criminaliteit en het internationaal imago?
Alles grijpt in elkaar. Wat de beste manier is om drugs te reguleren, daar laten we politici graag over debatteren. Maar één ding weten we zeker: het nieuwe drugsbeleid moet in de groene glimlachzone vallen!
