Gastblog
Het is tijd voor meer stemmen in het gesprek. #normaaloverdrugs is begonnen met een knal van eigen bodem, nu horen we graag van anderen die zich het drugsbeleid aantrekken. Ook een blog schrijven? Kijk hier voor de voorwaarden en stuur hem in!
Ik durf te stellen dat vrijwel iedereen rode vlekken in de nek krijgt van yogasnuivers. Je uitspreken over emancipatie, klimaatprioriteiten en ethische consumptie aan de ene kant wordt immers tenietgedaan door het snuiven van een recreatief lijntje aan de andere kant. Want ja, hoe komt dat ponypackje in je buideltas? Door uitbuiting van vaak kwetsbare mensen die onder dwang een condoom vol cocaïne in hun poepgat naar Nederland smokkelen, natuurlijk. Maar kunnen we dat de yogasnuivers echt kwalijk nemen?
Iedereen die vandaag de dag drugs koopt, draagt indirect bij aan vollere zakken van criminele drugsbaronnen, aan hogere concurrentiestrijd tussen gangs en daarmee aan ongekend geweld en bloedvergieten. En toch stappen veel mensen in de auto van een dealer en overhandigen cash flappen voor een avondje vertier. Even buiten de lijntjes kleuren, moet kunnen toch? Nou ja, zeker. Maar zoals je eigenlijk geen broek moet kopen die gemaakt is door 8-jarige Bengalese dwangarbeiders, moet je misschien ook geen drugs kopen van illegale dealers met bloed aan hun handen. Het probleem, om even in die analogie te blijven, is dat mensen toch broeken willen dragen. En dat klinkt misschien wat arbitrair, maar net als kleding is drugsgebruik – en het (uitgaans)leven dat daarbij hoort – een vorm van zelfexpressie en cultuur. Dat gaat heel diep. Mensen hebben alleen niet de keus om verantwoorde drugs te kopen, in tegenstelling tot de broek die je in een gereguleerde kledingmarkt aanschaft.
Mensen willen wel verantwoorde drugs, maar hebben geen keus
Het legaliseren ervan is daarom een oplossing voor heel veel problemen. Door als overheid toezicht te houden, kwaliteitsnormen op te stellen en belastingen en accijnzen door te voeren, kan ook de drugssector een eerlijke bijdrage aan de maatschappij leveren. Daarnaast ontneem je het criminele circuit macht, verandert bloeddorstige concurrentiestrijd in gezonde marktwerking en neemt naar alle waarschijnlijkheid de uitbuiting van kwetsbare, kansarme mensen af. Zo heeft de yogasnuiver ineens wel een verantwoorde optie.
En laten we wel wezen: wie alleen de hypocrisie van de consument benadrukt, mist het totale plaatje. De overheid is al jarenlang blind voor hoe de vork in de steel zit. Iedereen weet dat the war on drugs zinloos is. Dat maakt de overheid net zo schuldig in het bijdragen aan de groei van de criminele onderwereld.
Wie de hypocrisie van de consument benadrukt, vergeet de blinde overheid
En wie bang is voor een toename van (zelf)destructieve gebruikers door legalisatie, onderschat hoe eenvoudig het nu al is om eraan te komen. Elk feestje kent gebruikers, jong en oud; zelfs een doorsnee 14-jarige komt al vrij eenvoudig aan harddrugs. Veel jongeren hebben minstens één dealer in hun contactenlijst staan. De drempel om te kopen is buitengewoon laag.
Nu wil ik niet zeggen dat er bij legalisatie van drugs geen uitdagingen in het verschiet liggen. Want wat zou het betekenen voor Nederland in mondiale zin? Wat gebeurt er als je het enige land bent dat gereguleerd drugs produceert en verkoopt? Wat voor ‘zakenlieden’ trek je dan aan? Wat gebeurt er met het drugstoerisme? Genoeg redenen voor beleidsmakers om daarmee aan de slag te gaan. Het is de uitdaging waard. Nederland kan hier het voortouw nemen en ons land weer op de kaart zetten als de progressieve superpower die het ooit was. Het is het aan zichzelf, aan Nederland, aan cultuurliefhebbers en recreanten, maar ook aan alle slachtoffers in de drugswereld verplicht. En misschien verdien je er ook nog eens een zakcentje aan. Best netjes, toch?
Kasper van Alphen @kalphvanalph